Henryk Karpiowski razem ze swoim kolegą zrobił interes życia i zarobił dwadzieścia dwa miliardy złotych. Ponieważ musiał wyjechać służbowo, postanowił przechować u swojego najlepszego przyjaciela, Seweryna Chlupa, cały zgromadzony majątek, czyli dolary, diamenty i złoto. Depozyt został dobrze ukryty. W wyniku wypadku samochodowego Henryk traci pamięć. Niedługo potem Seweryn dostaje wylewu i umiera. Rodzina Karpiowskich postanawia odnaleźć majątek należący do Henryka, niestety, nikt nie wiem, gdzie został ukryty cenny depozyt.
UWAGI:
Bibliografia twórczości J. Chmielewskiej strony [347-350].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W małej i bardzo mało znanej wiosce - Kurzałkach Dolnych - pozornie nie dzieje się nic nadzwyczajnego. Wszystko obraca się wokół pewnej kurzej fermy, należącej do tamtejszego sołtysa. A jednak nawet tam znajdzie się zajęcie dla przedsiębiorczego koguta, któremu znudziło się bycie wystawowym championem - jeżdżenie z wystawy na wystawę nie jest ekscytującym zajęciem, kiedy ma się umysł bystry i umiejętności dedukcyjne. Wprawdzie Bzikowi nie przyjdzie mierzyć się z groźnymi przestępcami, ale nawet niekoniecznie kryminalna zagadka jest zagadką, którą trzeba umieć wyjaśnić. A powiedzenie, że kury są głupie, okaże się mocno krzywdzące. Dla kur, rzecz jasna.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Łukasz Wierzbicki ; ilustracje Wojciech Nawrot ; fotografie Kasia Biernacka, Magdalena Cichońska, Jerzy [>>] Dolata, Artur Jurkowski, Arek Kikulski, Piotr Mojżyszek, Marek Nikodem, Tomasz Ogrodowczyk, Piotr Owczarek, Anna Pińkowska, Kacper Rosół, Tomasz Siuda.
Drzewo to podróż przez tajemniczy świat słowiańskich mitów. Najdawniejsza z naszych opowieści, przekazywana z pokolenia na pokolenie, żyła przez stulecia, lecz nikt jej nigdy nie spisał. Popadła w zapomnienie. Ale nie... nie zaginęła bezpowrotnie. Świat powstał z jaja. Człowiek z wiechcia słomy. Zakuty w łańcuch Weles miota się w swej podziemnej krainie. Bociany przynoszą ludzkie dusze wprost z niebiańskich krain.
Tytułowe drzewo rośnie wśród starych brzydkich kamienic okalających jeszcze brzydsze podwórko. Lubi je wielu lokatorów, ale przede wszystkim lubią je dzieci, a zwłaszcza chłopcy, którzy spędzają na nim każą wolną chwilę. Z tej perspektywy - kolejnych konarów rosłego drzewa - poznają sąsiadów, zaprzyjaźniają z nimi, uczą się rozumienia ich problemów, które są czasami bardzo trudne (np. samotność bardzo sympatycznej i życzliwej dzieciakom starszej pani, która podczas wojny straciła własne dzieci). Stare kamienice są przeznaczone do rozbiórki, a drzewo do wycięcia. A jednak to ono właśnie przetrwa - dzięki dzieciom i niektórym dorosłym. Piękna, pełna poezji opowieść o wydźwięku ekologicznym. Bardzo pomysłowe, przemyślane ilustracje, obecnie w zbiorach Muzeum w Zamościu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni