Dziady Adama Mickiewicza to powstały na przełomie kilkunastu lat dramat romantyczny, który stanowi bodaj najlepszy przykład tego gatunku literackiego i przez wielu badaczy twórczości wieszcza zwany jest "arcydramatem".Utwór stanowi poetycką i światopoglądową summę poetycką twórcy, łączy dwa okresy jego życia i prezentuje rozwój i rekapitulację poglądów poety, które zmieniały się wraz z biegiem lat.Wszystkie części (I, II, III, IV) są ze sobą dość luźno powiązane kompozycyjnie, a podstawowym elementem je spajającym jest postać głównego bohatera, który jednak w każdej części przyjmuje inne imię (Upiór, Pustelnik, Gustaw, Konrad).Dziady przesycone są wątkami autobiograficznymi, romantycznymi i tematyką narodowo-wyzwoleńczą.
UWAGI:
Bibliogr.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W Dziadach. Część II Adam Mickiewicz sięga do ludowych wierzeń, w których świat realny współistnieje ze światem duchów. Autor opisuje pogańską uroczystość poświęconą duchom zmarłych. W kaplicy przycmentarnej gromadzą się mieszkańcy wsi, by pod przewodnictwem Guślarza wziąć udział w obrzędach. Guślarz wydaje polecenia zgromadzonym i przywołuje duchy, by dowiedzieć się, jakiej pomocy oczekują. Jednak przybyłe na uroczystość dziadów zjawy nie chcą napojów i jedzenia, nie oczekują pomocy, ponieważ nikt ze zgromadzonych w kaplicy nie potrafi im pomóc. Duchy opowiadają historie swojego ziemskiego życia oraz mówią o cierpieniach, których doświadczają po śmierci. Kończąc swoją wizytę w kaplicy, wygłaszają przestrogi, które mają uchronić ludzi przed popełnianiem takich błędów jak te, przez które sami nie mogą osiągnąć szczęścia wiecznego.
UWAGI:
Drugie miejsce wydania na podstawie serwisu e-ISBN. Na okładce: Wersja z e-bookiem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Druga część Dziadów to właściwie pierwszy utwór w literaturze, który sięga w takim stopniu do życia i kultury zwykłych ludzi. Dramat czyni nas świadkami pogańsko-chrześcijańskiego obrzędu wspominania zmarłych. Dziady to święto, podczas którego zgromadzeni zapraszają dusze zmarłych na poczęstunek i oferują modlitwę, by ulżyć im w pośmiertnej tułaczce. U Mickiewicza nie jest to jednak ani wierne odtworzenie rytuału, ani jedynie poetycki zapis ginących zwyczajów. Dla autora święto staje się pretekstem, wezwaniem do zmiany sposobu, w jaki rozumiemy świat. *
UWAGI:
Na stronie tytułowej: notatki na marginesie, cytaty które warto znać, streszczenie. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Polska pod jarzmem cara - zbrodniarza. Patrioci planują na niego zamach. Jeden z nich, tajemniczy młodzieniec w masce, podejmuje się zabić znienawidzonego tyrana. Wpisuje się tym samym w krąg działań, które zaplanował szatan u progu kolejnego stulecia. Czy mu się powiedzie? Czy ma na tyle odwagi, by działać na rzecz własnego, zniewolonego i upokorzonego narodu? A może Kordian, bo o nim tu mowa, jest zbyt słaby...?
PRZEZNACZ.:
Lektura szkolna dla II kl. lic. ogólnokształcących oraz tech. i lic. zaw.
UWAGI:
Tekst wg wyd. : Dzieła. T. 6 : Dramaty, Wrocław 1959. - Kolejność wydań wg PIW. Nota bibliogr. s. 193-194.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
